တိမ္မွ်င္တို႕ ရစ္သိုင္းၿခံဳ
ၾကယ္စင္တခ်ိဳ႕ မႈိင္းမႈံလွတဲ့
ေဆာင္းတညရဲ႕ ေကာက္ေၾကာင္း
ေအးစက္စက္ ေလာင္းရိပ္ေအာက္
သစ္ညိဳပင္ေနာက္ အေမွာင္မွာ
ငါ တစ္ေယာက္တည္း လြမ္းေနတယ္.............
တိမ္ကန္႔လန္႔ကာေနာက္က လမင္း
ျမက္ဖ်ားႏွင္းကို ဆင္းေသာက္ခ်ိန္
အတိတ္အိမ္အိုရဲ႕ အေငြ႕အသက္
ၾကယ္ေၾကြတို႔နဲ႔အတူ လင္းလက္လို႔
ဘ၀ရဲ႕ တစ္၀က္ေလာက္ထိ
၀ဲလွည့္မိတဲ့ အေတြးရိုင္းေတြ
ရပ္တည္ရာ ရွာမရေသး.............
ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာ
လမင္းမွာ ျမင္ရႏိုး
ေမွ်ာ္ကိုးကာ ညစဥ္ဆက္
မပ်က္မကြက္ ၾကည့္ေငးသူ
အလြမ္းပူ မိေနဆဲပါ.............
ေျမျပင္နဲ႔လ ေထာင့္မွန္က်ေန
လူေျခလည္းတိတ္ ႏွင္းေတြအိ္ပ္မွ
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေရခဲရိုက္
ရိႈက္သံတစ္စံု ခ်န္လို႕
ေရွ႕ဆက္ဖို႕ ငါျပန္လာခဲ့တယ္..........................
လင္းလြန္းသွ်င္