ေျခက်င္ေလွ်ာက္ မိုးတိမ္ေတြအတြက္
အခ်ိဳးတ၀က္ညီ ပံုစံခြက္အျပည့္
ေရာင္စဥ္မဲ့ ၿငိမ္သက္ျခင္းတို႔
ပက္ဖ်န္းခ်...........။
အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့
သက္ရွိသက္မဲ့အားလံုး
အနာဂတ္ရဲ႕ ေျခရင္းမွာ ၀ပ္စင္းလို႔
အလ်ားမဲ့ ေရာင့္ရဲျခင္းတို႔
လက္ပ်ဥ္းက်...........။
ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ရိုင္းတို႔
ငါ့၀န္းက်င္မွာ ဒုန္းစိုင္းၾကေလာ့..........။
ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ႏွစ္္ဆနဲ႔
ေအာက္ဆီဂ်င္တစ္ဆ
ငါ့ဘ၀ တံစဥ္သြားကို
ေဆးထားၾကေလာ့....။
ဗီတာမင္ခ်ိဳ႕ တဲ့လို႔
မလင္းလက္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ရင္
ငါ့ ေကာင္းကင္သက္တန္႔ကို
ခါးလယ္ကက်ိဳးေအာင္ အစိပ္စိပ္႐ိုက္ခ်ိဳးလိုက္ပါ......။
ႏွင္းဆီျပာျပာေတြ
ေသသြားတဲ့ေန႔မွာ
ဥေပကၡာတရားကို
ဖြားဖက္ေတာ္အျဖစ္
ထားရစ္ခဲ့မယ္.....။
ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးလို႔
ေကာင္းကင္ထက္တက္လာခဲ့တဲ့
လမင္းေလးကေတာ့
အရာမေရာက္ျခင္းဂဏန္းေတြပဲ တပ္ဆင္လို႔
ေႏွာင္ဖြဲ႕ ျခင္း ၀ပ္က်င္းထဲမွာ
သံသရာတစ္စက္နဲ႔
အိပ္မက္ေတြ ဖ်ားေနခဲ့ရ..........။
သြားခ်င္ရာသြားမယ္
ငါ.....
ေျခရာေတာ့ မခ်န္ခ်င္ဘူး...။..။
လင္းလြန္းသွ်င္